ПЕЧЬ отдельностоящая KOZA K6 fi150 водяная панель

PIEC ŻELIWNY KOZA Z PŁASZCZEM WODNYM K6  z wylotem spalin fi 150, moc 8kw

Zalety

MAKSYMALNE WYKORZYSTANIE ENERGII

Maksymalne wykorzystanie ciepła i bezawaryjne działanie dzięki ściankom paleniska wykonanym z wysokiej jakości żeliwa o grubości 8 mm.

Koza wyposażona jest w panel wodny ze stali o grubości 4 mm.

Płaszcz posiada zamontowane na stałe dwa króćce z gwintem wewnętrznym 1 cal, służące do podłączenia obiegu wodnego. Podłączona instalacja musi znajdować się w układzie otwartym, a ogrzewana woda nie może być wykorzystywana jako użytkowa.

Dopalanie cząstek opału dzięki deflektorowi, który wydłuża drogę spalin.

Ręczna kontrola nad procesem spalania poprzez popielnik.

BEZPIECZEŃSTWO NA NAJWYŻSZYM POZIOMIE

Klasyczny front wkładu wyposażony w ceramikę żaroodporną wytrzymującą temperaturę do 660°C.

Ozdobny płotek ułatwia utrzymanie czystości użytkowania oraz zabezpiecza przed wypadaniem drewna.

WYGODNE UŻYTKOWANIE

System zimnej klamki umożliwia zdjęcie jej w momencie palenia w kozie.

Szuflada/pojemnik na popiół, w których gromadzą się pozostałości po spalonym drewnie oraz ruchomy ruszt, ułatwiający usunięcie popiołu.

Ograniczenie osadzania sadzy dzięki systemowi czystej szyby (kierownica powietrza).

Dane techniczne

• Rodzaj paliwa: sezonowane drewno liściaste (wilgotność ≤20%)
• Materiał wykonania: żeliwo; stal
• Moc nominalna (kW): 8
• Średnia moc z wody (kW): 2
• Zakres mocy grzewczej (kW): 5.4 - 10.5
• Sprawność cieplna (%): 70
• Pojemność wody (l): 5
• Temperatura spalin (oC): 290
• Max długość polan (cm): 35
• Rodzaj przeszklenia: proste
• Otwieranie drzwi: w lewo
• Popielnik: tak
• Panel wodny (kozy): tak
• Waga (kg): 120
• Średnica wylotu spalin (mm): 150
• Szerokość (cm): 57.8
• Wysokość (cm): 66.8
• Głębokość (cm): 50
• Klasa Energetyczna: A
• Sezonowa efektywność energetyczna (%): 60
• współczynnik EEI: 91.5
• Emisja CO (przy 13% O2) ≤ podawana w %: 0.11
• Emisja pyłków (pył) (mg/Nm3): 22
• Producent: Kratki

Wymiary pieca

Podczas wszelkich czynności związanych z obsługą i eksploatacją wkładu należy pamiętać, iż elementy wkładu mogą mieć wysoką temperaturę w związku z czym do obsługi należy stosować rękawice ochronne.

Jak właściwie palić w piecu?

Drewno to jedno z najlepszych paliw wykorzystywanych do uzyskania ciepła. Jako odnawialne źródło energii mamy zagwarantowaną jego ciągłą dostępność, a także niezależność od poszczególnych producentów energii cieplnej. Paliwo to dostępne jest nawet lokalnie. Zapewnia posiadanie indywidualnego i konkurencyjnego sposobu ogrzewania, również pod względem cenowym. Drewno używane jako opał do kominków powstaje najczęściej z  resztek masy drzewnej. Jego moc uzależniona jest w głównej mierze od zawartości w nim wody. Świeżo ścięte drzewo lub niewłaściwie przechowywane charakteryzuje się dużą zawartością wilgoci. Wilgoć podnosi wagę drewna i jednocześnie redukuje jego moc grzewczą. Dlatego najbardziej zalecanym i wydajnym jest drewno o wilgoci poniżej 20%.

Podczas palenia należy:

• używać tylko naturalnego drewna
• nie używać grubych kawałków drewna
• nie używać drewna mokrego lub wilgotnego

DOBÓR PALIWA

Paliwo zalecane

Producent zaleca stosować polana drzew liściastych typu: buk, grab, dąb, olcha, brzoza, jesion, itp. o wymiarach polan lub szczap: długości ok. 30 cm i obwodzie od ok. 30 cm do 50 cm- wilgotność drewna używanego do opalania urządzenia nie powinna przekraczać 20% co odpowiada drewnu sezonowanemu 2 lata po wyrębie, przechowywanemu pod zadaszeniem.

Paliwo niezalecane

Należy unikać do opalania urządzenia polan lub szczap o wilgotności powyżej 20%, gdyż może to spowodować nie osiąganie deklarowanych parametrów technicznych - obniżona moc cieplna.

Nie zaleca się stosować do opalania urządzenia polan drzew iglastych oraz drzew zażywiczonych, które powodują intensywne zakopcenie urządzenia oraz konieczność częstszego czyszczenia urządzenia i przewodu kominowego.

Paliwo zabronione

Nie wolno palić: minerały (np.: węgiel, drewno tropikalne (np.: mahoń), produkty chemiczne lub substancje płynne, takie jak: olej, alkohol, benzyna, naftalina, płyt laminowanych, impregnowanych lub sprasowanych kawałków drewna związanych klejem, śmieci. Jeżeli jest dopuszczalne inne paliwo, informacja będzie umieszczona na tabliczce znamionowej.

ROZPALANIE KOMINKA

Jedynym prawidłowym i zalecanym sposobem rozpalania kominków jest tzw. rozpalanie od góry.

INSTRUKCJA KROK PO KROKU

1. PRZYGOTOWANIE MATERIAŁÓW

- Kilka większych polan drewna (rozłupanych; max. wilgotność do 20%; śr. ok 10-13 cm) - Garść drobnych szczap na rozpałkę (śr. ok 2-5 cm; max. wilgotnośc do 20%,)

- Dowolna podpałka

- Zapałki/zapalrka

2. PRZYGOTOWANIE KOMINKA i PALENISKA

- Otwieramy wszystkie dopowietrzenia/przepustnice w kominku

- Układamy większe polana na dnie paleniska w sposób naprzemienny

- Na szczycie grubych polan układamy warstwę drobnych szczap na rozpałkę (nie więcej niż 3 warstwy). Szczapy układamy pozostawiając pomiedzy nimi odstępy, aby zapewnić swobodny przepływ powietrza

- Na górnej warstwie szczep układamy podpałkę

ROZPALANIE

Podpalamy rozpałkę i zamykamy drzwi od kominka. W zależności od długości przewodu kominowego i jego ciągu rozpalanie może trwać od kilku do kilkunastu minut. W przypadku niewystarczającego ciągu w kominie należy w początkowej fazie rozpalania rozszczelnić drzwi kominkowe poprzez ich uchylenie. Dobrym pomysłem jest również uchylenie okna w pomieszczeniu, w którym kominek jest zainstalowany w celu doprowadzenia do niego większej ilości powietrza (tylko w przypadku urządzeń nie posiadających wbudowanego dolotu powietrza z zewnątrz) Wkład kominkowy przeznaczony jest do opalania drewnem o zawartości wilgotności do 20%. Stosowanie węgla, koksu, produktów węglopochodnych, tworzyw sztucznych, śmieci, szmat i innych substancji palnych jest niedozwolone. Warunkowo dopuszcza się spalanie atestowanych brykietów drzewnych, wykonanych z trocin lub peletu, ale jedynie w małych ilościach. Praktyczna ocena wilgotności stosowanego opału drewna jest następująca. Drewno, które ma posiadać zawartość wilgoci w granicach 18-20%, musi być sezonowane przez okres 18-24 miesięcy lub zostać oddane procesowi suszenia w suszarniach. Wraz z redukcją wilgotności drewna, wzrasta jego wartość opałowa, co oznacza oszczędności finansowe - nawet do 30% ogólnej masy drewna potrzebnej na jeden sezon grzewczy. W przypadku używania do spalania drewna o zbyt dużej wilgotności może nastąpić nadmierne zużycie energii potrzebnej do odparowania wilgoci oraz do powstania skroplin w czopuchu lub komorze spalania, co wpływa na ogrzewanie pomieszczenia. Innym negatywnym zjawiskiem zaobserwowanym przy stosowaniu drewna o zbyt dużej wilgotności jest zjawisko wydzielana się kreozotu - osadu niszczącego przewód kominowy, który w granicznych przypadkach może spowodować zapalenie się i pożar komina. W związku z powyższym zaleca się stosowanie drewna liściastego dąb, buk, grab, brzoza. Drzewa iglaste charakteryzują się niższymi wartościami energetycznymi, a palenie nimi powoduje intensywne zakopcenie szyby.