PDM-2. Podręcznik diagnozy psychodynamicznej. Tom 1. Dorosłość, wiek podeszły (książka)

• Autor: Vittorio Lingiardi, Nancy McWilliams
• Wydawnictwo: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
• Seria wydawnicza: Podręcznik diagnozy psychodynamicznej
• Rok wydania: 2019
• Oprawa: miękka
• Liczba stron: 590
• Format: 17.0 x 24.0 cm
• Numer ISBN: 978-83-2334-551-0
• Kod paskowy (EAN): 9788323345510

Książka "PDM-2. Podręcznik diagnozy psychodynamicznej. Tom 1. Dorosłość, wiek podeszły" - opis

Obowiązkowa pozycja dla wszystkich specjalistów w dziedzinie zdrowia psychicznego.

PDM-2. Podręcznik diagnozy psychodynamicznej został opracowany przez klinicystów i badaczy reprezentujących tradycję psychoanalityczną. Przedstawiony w nim model diagnostyczny uwzględnia trzy wymiary funkcjonowania jednostki: wzorce osobowości (oś P), profile funkcjonowania psychicznego (oś M) oraz sposoby doświadczania objawów (oś S). Stworzony z myślą o opracowaniu przypadku i planowaniu terapii, PDM-2 może służyć klinicystom jako ugruntowana empirycznie alternatywa systemów DSM i ICD lub jako ich dopełnienie.

Autorzy systematycznie omawiają problemy zdrowia psychicznego w okresie niemowlęctwa, dzieciństwa, adolescencji, dorosłości i starości, biorąc pod uwagę postępy kliniczne, empiryczne i metodologiczne, jakie dokonały się w ciągu ostatnich dziesięciu lat.

Ilustracją omawianych zagadnień są liczne opisy przypadków, w tym pełne profile PDM-2. Ponadto w całej książce przedstawiono szczegółowe porównania PDM-2 z systemami klasyfikacyjnymi DSM-5 i ICD-10-CM.

Pierwszy tom PDM-2 jest poświęcony funkcjonowaniu osobowości i problemom psychicznym w okresie dorosłości oraz w wieku podeszłym.

U osób dorosłych osobowość jest oceniana przed funkcjonowaniem psychicznym, u osób starszych natomiast kolejność ta jest odwrotna, ponieważ ocena adaptacji do różnych aspektów starzenia się (oś M) staje się w tym okresie ważniejsza niż ocena tendencji osobowościowych (oś P). PDM-2 jest pierwszym systemem klasyfikacyjnym uwzględniającym specyfikę wieku podeszłego. Ze względu na niedostatek badań psychodynamicznych dotyczących tego stadium życia, część ta w dużej mierze opiera się na obserwacjach klinicznych.